Skip to main content

My Collection..

Search This Blog

ડૉ. શરદ ઠાકર: ભલે તું મને ફક્ત રણ આપજે હું ચાલી શકું એ ચરણ આપજે

on April 24, 2012

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Get link
Facebook
X
Pinterest
Email
Other Apps

Comments

Post a Comment

Thanx For Comment

Popular Posts

૨૪ વર્ષના દેખાવડા ભત્રીજા સાથે કાકીના પ્રેમની હ્રદયદ્રાવક સત્યઘટના

- કળયુગી સંબંધોનાં આધુનિક સમીકરણો - અગ્નિની સાક્ષીએ સાત ફેરા એટલે સાત જન્મોના અતૂટ સબંધની માન્યતા સાચી ? અગ્નિદાહ આપવા લંબાયેલો એનો હાથ ક્ષણેક અચકાયો. એને થયું એ કોના દેહને અગ્નિ આપી રહ્યો છે ? ત્રણ-ત્રણ વહાલસોયાં સંતાનોની મહામૂલી પૂંજી આપનાર પોતાની અર્ધાંગિનીને ? કે પોતાની ભત્રીજા વહુને...?? હમણાં તાજી જ ફૂટેલી માટલીનાં ઠીકરાંઓ જાણે એની સામે હસી રહ્યાં હતાં. ભીની થયેલી ફર્શ પરથી દદડી રહેલા પાણીના રેલા જાણે એની ઠેકડી ઉડાડી રહ્યા હતા... અગ્નિમાં હોમાયેલા ઘીએ છોડેલી ધ્રૂમસેરોની શાખા-પ્રશાખા એની મશ્કરી કરી રહ્યા હતા. ચિતાને ઘેરીને ઉભેલા ડાઘુઓ, સગા-સંબંધીઓની આંખમાં પ્રશ્નાર્થો નાચી રહ્યા હોય એવું એને લાગ્યું... પણ, મન કઠણ કરીને એણે હાથ લંબાવ્યો. ચિતા પર પોઢેલા દેહના અંગૂઠાને અગ્નિ અપાયો અને એ સાથે સુક્કાં ઘાસ-છાણાંઓએ આગ પકડી લીધી. ઘડીના છઠ્ઠા ભાગમાં તો ચિતા ભડભડ સળગવા માંડી. એ ભાંગી પડશે અને હૈયાફાટ રૂદન કરશે એ બીકે એના એક-બે નિકટના મિત્રો-સગાઓ એને પકડીને સ્હેજ બાજુ પર લઇ ગયા. સ્મશાન પરના એક બાંકડા પર એને બેસાડ્યો અને એના વાંસે હાથ ફેરવવા માંડ્યા. એ અન્યમનસ્ક ભાવે ભડભડ બળતી ચિતા

પ્રેમના પ્રકરણ વિશે કંઇ બોલવાનું છોડીએ, ચોપડીમાં એક વરચે કોરું પાનું છોડીએ

કોઇ પણ જોનારને એમ જ લાગે કે આ ખરેખર અકસ્માત જ હોવો જોઇએ. એક જૂની ખખડી ગયેલી સાઇકલ. વેચવા કાઢો તો એના બદલામાં પચાસ રૂપિયા પણ ન આવે. એની ઉપર સવાર થયેલો કાંતિ કકકડ. ઉંમર માંડ ત્રીસની, પણ લાગે પચાસનો. એની હાલત તો સાઇકલથી પણ ખરાબ. બજારમાં ઉભો રાખો તો વીસ રૂપિયા પણ ન આવે. એક નાનકડી ફેકટરીમાં કામ કરે. પરસેવાની નોકરી અને પાણીના રેલા જેવો પગાર.કાંતિ કક્કડ સવારે અગિયાર વાગે નોકરી ઉપર જતો હતો ત્યાં પાછળથી ગાડીની જોરદાર ટક્કર વાગી. એક ચીસ સાથે એ ફેંકાઇ ગયો. ‘અરે..! અરે..!’ કરતું ટોળું ભેગું થઇ ગયું. ગાડીનો માલિક કુશલ કાપડવાલા નામનો શહેરનો રઇસ વેપારી યુવાન હતો. નાસી છૂટવાને બદલે એણે કાર ઉભી રાખી નીચે ઉતર્યો. લોકોની ભીડને ચીરીને એ કાંતિ જયાં ધરાશયી થઇને પડયો હતો ત્યાં જઇ પહોંરયો. ‘આંધળા છો? આમ ગાડી ચલાવાતી હશે? બિચારા ગરીબ માણસને વગર વાંકે લાળી નાખ્યો! એ તો સારું થયું કે બાપડો ફેંકાઇ ગયો, બાકી જો ગાડીનાં પૈડાં નીચે આવી ગયો હોત તો..?’ ટોળાંમાંથી આક્રોશનો સમૂહ-સૂર ઉઠયો. તો કાંતિનું શું થયું હોત એનો જવાબ સાઇકલ પાસે હાજર હતો. સાઇકલ કાંતિ જેટલી નસીબદાર ન હતી. એ ગાડીનાં પૈડાં નીચે આવી ગઇ હતી, ચગદાઇને આકા

લંબાયેલો હાથ કણસતો જ રહ્યો, આપણો સંબંધ અમસ્તો જ રહ્યો

'નો ચાન્સ, સર તમે મારા પપ્પાને ઓળખતા નથી. હું અંગત સાથે મેરેજ કરું તો પપ્પા જિંદગીભર મારી સાથે વાત નહીં કરે. આ ભવની વાત જવા દો, આવનારા ર્ચોયાશી લાખ જન્મોમાં પણ એ મને માફ નહીં કરે. એ પછી પણ એ મને જોઈને મોં ફેરવી લેશે. 'શું નામ છે?’ મેં સામે બેઠેલી માખણની મૂર્તિ‌ને પૂછયું. એણે નામ જણાવ્યું, 'પર્ણવી બાબુલાલ શાહ.’ હું પૂછવા જતો હતો કે બાબુલાલ તમારા પતિનું નામ છે? પણ પછી અટકી ગયો. એની સાથે આવેલો હેન્ડસમ યુવાન કોઈ પણ સંજોગોમાં બાબુલાલ જેવા વીતેલી સદીના નામનો માલિક લાગતો ન હતો. મેં મારા સવાલનું સ્વરૂપ બદલ્યું, 'મેરીડ કે અનમેરીડ?’ 'હજુ સુધી અનમેરીડ છું, પણ બહુ નજીકના સમયમાં અમે મેરેજ કરવાનાં છીએ.’ પર્ણવીએ આટલું કહીને તીરછી નજર બાજુમાં બેઠેલા યુવાન તરફ ફેરવી. યુવાન ખરેખર સોહામણો લાગતો હતો. સપ્રમાણ ઊંચાઈ, ભરાયેલો ચહેરો, સુરેખ નાક-નકશો, ચબરાકીભરી આંખો, આધુનિક ફેશનની હેરકટ અને કીમતી વસ્ત્રો. બેલ્ટથી લઈને બૂટ સુધીનું બધું જ ખાસ પસંદગીનું, મોંઘું અને સુરુચિપૂર્ણ. મેં આ કામદેવના સાકાર, સગુણ સ્વરૂપને ઉદ્દેશીને પૂછયું, 'લક્કી મેન વ્હોટ ઇઝ યોર નેઇમ?’ 'અંગત આડતિ

Powered by Blogger